Co to jest choroba alzheimera?
Choroba Alzheimera to zwyrodnieniowe zmiany w mózgu, które po raz pierwszy opisał niemiecki neuropatolog Alois Alzheimer w 1906 i choroba została nazwana jego nazwiskiem. Choroba ta powoduje stopniowe obumieranie komórek nerwowych, w wyniku czego zmniejsza się objętość tkanki mózgowej. Choroba Alzheimera jest najczęstszą postacią otępienia (zaburzenia czynności umysłowych). Początkowe objawy są trudno uchwytne, jak przy zwykłym przemęczeniu. Z biegiem lat stopniowo prowadzi do obniżenia sprawności ruchowej i intelektualnej.
Rozpoznanie choroby
Rozpoznanie choroby jest trudne i poprzedzone badaniami specjalistycznymi, które wraz z obrazem klinicznym pozwalają w około 80% postawić diagnozę. Lekarz zwykle przeprowadza badanie neurologiczne i ocenia stan psychiczny, wyklucza przy tym inne zaburzenia, które mogą naśladować chorobę Alzheimera. Wśród badań dodatkowych mogą być również badania krwi i badania obrazowe mózgu, a za pomocą testów ocenia się pamięć i inne funkcje poznawcze chorego.
Przyczyny powstawania choroby Alzheimera
Możliwe, że pewną rolę w jej rozwoju odgrywają czynniki genetyczne (dziedziczne). W mózgu chorego następuje rozpad białek, co prowadzi do odkładania się złogów białkowych (tzw. blaszek starczych).
Objawy choroby
Początkowo objawy są trudno uchwytne. Możemy przypisywać je zwykłemu przemęczeniu. Stopniowo narastając prowadzą do utraty zdolności umysłowych, zaburzeń orientacji, utraty pamięci i zmian osobowości.
Najpierw zawodzi pamięć krótkotrwała: pacjent pamięta wydarzenia sprzed wielu lat, a nie potrafi przypomnieć tego, co miało miejsce niedawno. W miarę postępu choroby utrata pamięci się nasila. Pogarsza się zdolność wysławiania się, rozumienia i rozpoznawania innych osób. W późniejszych stadiach choroby pacjent zwykle traci zdolność wykonywania codziennych czynności i posługiwania się przedmiotami codziennego użytku.
